آوای لطیف سنّت
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۷۵۱۷۹
تهران- ایرنا- حقیقت چیست؟ آیا مفهومی چنان روشن است که هرکسی قادر است آن را ببیند و به راحتی دریابد، به نحوی که همگان بر معنای آن توافق داشته باشند؟ بیشک چنین نیست و این امر دربارة حقایق تاریخی که زمانی دراز با روزگار ما فاصله دارند، بیشتر صدق میکند.
روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم سید مسعود رضوی نوشت: تفسیر وقایع و حقایق نیز متفاوت است و بستگی به کیفیت اندیشه یا سطح دانش و هوش و ویژگیهای ذهنی انسان دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر حقیقتی را در اختیار افرادی بگذاریم که منحط و فاسدند، تفسیر و تأویل و شیوه بهره برداری آنان هم باژگون و منحط خواهد شد. این نکته از بدیهیات است و آنقدر نمونه و شاهد در تاریخ داریم که نمیتوان آن را انکار کرد. این که برخی مدعی هستند که حقایق دینی و الهی یکسان به دست تمام افراد و ابنای بشر میرسد، علتش عدم آشنایی با تاریخ و اندیشههاست. اگر چنین بود، چرا این همه فرقههای مختلف در مذاهب وجود دارد؟ اگر حقیقت برای همگان روشن بود، دیگر چه نیازی به ائمه و علما و متکلمان و مراجع و حتی انبیای الهی بوده است؟
بر همین اساس، واقعه عاشورا از دیدگاه افراد مختلف، و در لحظههای مختلف در تاریخ ما دگرگون شده و هر زمانی به گونهای و بر اساس تلقی و نیازی، خاص، مورد تفسیر قرار گرفته است. خوشبختانه محتوای غنی و عظمت واقعه، و ایثار و آزادگی سید الشهداء و خاندان و اصحاب و مجاهدان اندکی که او را همراهی کردند، چنان ژرفا و اعتباری داشته است، که به سختی میتوان آن را دگرگون کرد و متضاد با حقیقت نهفته در ذات واقعه نمایش داد.
اما در تاریخ اجتماعی و فرهنگی ما هم عبرتهایی نهفته است. مثلا در اواخر عصر صفویه یا در دوران قاجار، و یا حتی در سالهای اخیر، نوعی خرافه گرایی و حتی جعل تاریخ در بعضی مراسم میبینیم و غلبه دروغ و عوامزدگی بر راستی و عقل سلیم بعضی وقتها چنان است که نه میتوان انکارش کرد و نه شایسته است در برابر آن سکوت نمود!
به وضوح در خاطرم است که در، سالهای 1355 و 56، در مسجد محله مان در شهرستان الیگودرز، نوحهای خوانده میشد با این ترجیع که عزاداران تکرار میکردند:
«سرسلسله مردم آزاد حسین است
آن کس که درین ره سر و جان داد حسین است… »
گویا اصل شعر از مرحوم صغیر اصفهانی است که با تصحیف و تغییر در دستههای عزاداری خوانده میشد. به هرحال، نوجوان بودم و در جمع سینه زنان حاضر، که دیدم مأموران شاه ریختند که این نوحه ممنوع است و قدغن شده.غوغا و غائلهای به پا شد و عدهای دستگیر و دست بسته راهی محبس شدند.
این واقعه در ذهنم بود تا انقلاب اسلامی و وقایع عظیم به وقوع پیوست و عاشورا و شهادت طلبی در مرکز و آموزههای دینی و سیاست ایرانیان قرار گرفت. شگفتا که در روزهای اخیر از دوستی شاعر و ادیبی عزیز و موثق در یزد شنیدم که اشعار فاخر و نوحههای زیبایی که مورد پسند خواص و قابل فهم برای عوام بود و در یکی از سالمترین و شریفترین مجالس خوانده میشد به دلیل تأکید بر آزادی و آزادگی در شعر و ترجیع مراثی ممنوع و با محدودیت روبه رو شده است!
به راستی آیا این کار چه معنا و دلیلی دارد؟
اهداف سیدالشهداء (ع) چه بود و عباس علمدار و علی اکبر و حضرت قاسم و زهیر و حبیب و سایر یاران امام – که سلام خدا و درود انسانها بر آنان باد – از برای چه هدفی به جنگ استبداد و خرافه رفتند؟ اگر آزادی و اصلاح در زمره اهداف ایشان نبوده باشد، پس کدام اهداف میتواند چنان بزرگ باشد که خونهایی چنان پاک بر زمین جاری شود که تا ابد قصه ی جانسوز کربلا و عاشورا بماند؟
دیروز گفته شد که هر دورانی نیازی ویژه خود دارد و هر نسلی پرسشهایی دارد و آرزوهایی. پرسش و نیاز روزگار ما چیست؟ درسهای عاشورا و پیام آن خیزش جانسوز برای کدامند؟
آیا اصلاح اخلاق و افزایش نجابت و شجاعت در راهی که سیدالشهدا?(ع) پیمودند، از پیامهای عاشورا نیست؟ آیا نباید از عاشورا بیاموزیم که در برابر ظلم سکوت نکنیم و بدون لکنت زبان از حقیقت قیام امام حسین(ع) بگوییم؟
امروز در یکی از حساسترین لحظههای تاریخ، در بعضی مراسم و محافل دینی رویارویی سختی میان حقیقت و خرافه و به نام حسین (ع) و عاشورا درگرفته است. صدای گوشخراش خرافه از بعضی مجالس به گوش جوانهایی میرسد که در صحنههای نبرد با ظالمان تاریخ امام حسین(ع) را الگوی خود میدانند. چندان دور نیست. باید جوانبی ازین مواجهه و نمونههایی از فساد و کذب را در لفاف خرافه و عوامفریبی بیان کنیم تا ادای دینی به شهیدان و اسیران آزاده نینوا نماییم و درسی از آن حقیقت را در زندگی بیاموزیم و در جامعه جاری سازیم!
شاید ملاحسین واعظ کاشفی که زمانی حکایتی شیوا و روایتی داستانوار را بر تواریخ رجحان داد و تاریخنگاری را از ارجاع به اسناد و احادیث و منابع کهن، به روایتی تنیده در آرزو و اسطوره در هم بافت و دایرهای تازه در حیات تاریخی شیعه گشود، اصلا تصور نمیکرد که نسبت عقاید و وقایع را با آیین و نمایش و تعزیه و نوحه و روضه و روایت و شور و شین و ناله و مرثیه، و نیز شهادت و تاریخ به کلی دیگرگونه خواهد کرد و قدرت نماد را از چنگ خطیبان عالِم و علمای متکلم و شعرای دانشور خارج خواهد کرد و به چنگ مداحانی با اقل دانش و فاقد بینش میافکند که موسیقی و قواعد صوت را هم واژگون کردهاند، نوحههای جانسوز و آوازهای دل افروز را به فریادهای هنرسوز و خردسوز در قالب ترانههای مبتذل پاپ گوشخراش بدل میکنند… بیداد میکنند تا نوای دشتی و همایون از نوحه لطیف و جانسوز سنتی ماشیعیان به گوش نرسد.
جا داشت خاطرهای از صدا و آن مجلس مرحوم بخشو و شکوه صوت و آن سینه زنیهای خالصانه را بیان کنم، اما سخن به درازا کشیده است آیا آن عظمت و آن زیبایی در هیاهوی این بدعتهای ناهنجار دارد تباه و تمام میشود؟ دورباد!
*منبع: روزنامه اطلاعات، 1397.6.27
**گروه اطلاع رسانی**9131
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي روزنامه اطلاعات عاشورا حقيقت محض
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۷۵۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۱ حقیقت سریع در مورد پیامک/ اولین متن پیامکی تبریک کریسمس بود
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، در سال 1992، اولین پیامک یا SMS (مخفف سرویس پیام کوتاه) ارسال شد. متن آن پیام ساده بود: «کریسمس مبارک.» این رویداد تاریخی آغاز یک انقلاب ارتباطی بود که در نهایت نحوه تعامل مردم از طریق تلفن همراه را تغییر داد. فرستنده، نیل پاپورث (Neil Papworth)، مهندس بریتانیایی، پیام را از طریق کامپیوتر به تلفن همراه در شبکه Vodafone ارسال کرد.
پیامک به سرعت تبدیل به روشی محبوب و راحت برای ارسال پیامهای کوتاه مردم به یکدیگر شد. در ابتدا پیامک دارای محدودیت 160 کاراکتری در ازای هر پیام بود. این مسئله باعث شد به تدریج ایموجیها و کلمات اختصاری رایج شود مبادا متن پیام از محدوده لغات فراتر رود. با گذشت زمان پیامک تکامل پیدا کرد و پیامهای عکس، پیامهای طولانیتر و حتی پیامهای چندرسانهای را دربر گرفت و نحوه ارتباط مردم با استفاده از دستگاههای تلفن همراه را تغییر داد.
امروزه با وجود ظهور اپلیکیشنهای پیامرسانی فوری مانند واتساپ و تلگرام و... که مبتنی بر اینترنت هستند، پیامک همچنان یک ابزار ارتباطی پرکاربرد تلقی میشود و میلیاردها پیامک ردوبدلشده در روز، همچنان نقش مهمی در برقراری ارتباط با دوستان، خانواده و همکاران و همچنین دریافت اعلانهای مهم در زمینه شغلی و خدماتی ایفا میکند.
***
11 حقیقت جالب در مورد پیامکها عبارتند از
پژوهشها نشان میدهد میانگین زمان پاسخگویی به یک پیام متنی 90 ثانیه است در حالی که میانگین زمان پاسخگویی به یک ایمیل 90 دقیقه است.
اولین پیامک از فردی به فرد دیگر بین مردم عادی سال 1993 در انگلستان ارسال شد. نرخ باز شدن پیامکهای ارسالی 98 درصد است در مقایسه با نرخ باز شدن ایمیلها که 20 درصد است!
اصطلاح «پیام متنی» اولین بار در سال 1985 مطرح شد. پیامکها برای ارسال از طریق کانالهای سیگنالی مورد استفاده در تماسهای تلفنی طراحی شده است. پیامک در ابتدا به عنوان بخشی از استانداردهای GSM (سیستم جهانی ارتباطات سیار) طراحی شد.
اولین گوشی تلفن با قابلیت ارسال پیامک نوکیا 2010 بود که در سال 1994 عرضه شد. سالانه حدود 8.3 تریلیون پیامک در سراسر جهان ارسال میشود!
اولین سرویس بانکداری مبتنی بر پیامک در سال 1999 توسط MobileOne در سنگاپور راه اندازی شد. پیامک تقریباً توسط همه تلفنهای همراه جهان پشتیبانی میشود که آن را به شکل یک رسانه قابل اتکای ارتباطی جهانی تبدیل کرده است. در سال 1996 خودرویی در جهان توسط شرکت BMW تولید شد که دارای قابلیت ارسال پیامک بود. با وجود روشهای مختلف احراز هویت، پیامک همچنان به عنوان شاخص اصلی احراز هویت دو مرحلهای برای افزایش امنیت استفاده میشود.
انتهای پیام/